Annem ile Pino Abla'ya ya gittik !









Annem anlatiyor o guzel gunu; 

Gecen cuma okuldan buyuk bir nese ile cikti Askim Naz. Coktan konusup sozlestigimiz Pino  Abla'mizi ziyarete gidecektik kolay mi !

O birbirinden sirin Tubitak Cocuk Dergileri'nin ozenle hazirlandigi yere, ucarcasina gittik.

Pino Ablamiz bizi kapida karsiladiginda heyecandan olebilirdi Askim Naz !

Kisa surede bircok sey konusup, Pino'nun ete kemige burunmus haliyle hasret giderirken, mutluluk gulucuk olup yanaklarimiza kondu kocaman gamzelerle...

Bir insan bu kadar cana yakin, bu kadar sevecen ve bu kadar mutevazi olur.

Buyuk bir ilgiyle Askim'a onlerindeki ekrana nasil resim cizilebilecegini ogretti. Birbirlerine hatira kucuk Pino'lar Askim'lar cizdiler.

Ben mi ne yaptim, oyle kenarda oturup hayran hayran etrafi incelesem de bos durmadim aslinda ve Pino'dan baharda yapacagimiz bir Pirinc Han gezisi sozu aldim bile oracikta hemen !

Seni tanimaktan buyuk mutluluk duyduk Pino. Cizimlerindeki tum neseli renkler kadar coskulu dunyanda olmak cok guzeldi.

Iyi ki varsin ....

 Sarkimiz Pino icin ;

En Yakin Arkadasim ve Ben !


Resimde gordugunuz sari sapkali kiz benim. Biliyorum bu aralar blogum ile cok ilgilenemedim.

Yaz olmasina ragmen ders calis, anneyle bisiklete bin, babayla tenis oyna, arkadasin ile simar derken biraz mesgulum bu aralar anlayacaginiz !

O yuzden simdilik bu resmi koyuyorum ve yakinda gorusmek uzere diyorum....